Rozdział 3

***

Następny dzień.

Obudziłam się w jakimś obcym mieszkaniu. Obok mnie leżał jakiś blondyn. Nagle krzyknęłam na cały głos.

- O kur*a. To Ty? Czy my razem? No tak głupie pytanie. Jeśli jestem rozebrana i leżę w twoim łóżku razem z Tobą to co to może oznaczać.

- Uspokój się-rzekł blondyn

- Jak mam się uspokoić?-zaczęłam histeryzować- leżę tu z tobą w łóżku nie wiadomo co robiliśmy, a Ty mi tu mówisz uspokój się?

- Cicho-pocałował mnie

- Dominik do cholery przestań!-krzyknęłam. To był Dominik Furman. Znaliśmy się raczej z widzenia. Może raz czy dwa razy ze sobą rozmawialiśmy.

- Już. W nocy nie miałaś nic przeciwko.

- Zaraz dostaniesz w papę.

- Oo już się boję- zaczął się śmiać.

- Obiecuję Ci, że przyjdzie taki piękny dzień jak dziś i oberwiesz centralnie w mordę.

- Cichooo

- Nie cichaj mi tu.

- Dobrze haha- uśmiechnął się

- Czego się szczerzysz jak głupi do sera?

- Nie wiedziałem, że taka agresywna jesteś haha

- Ja agresywna? No wiesz co?

- Dobrze, dobrze już przestaje bo oberwę od ciebie

Zaczęłam się śmiać. A Dominik do mnie:

- Czego się śmiejesz jak głupi do sera?

-Oszz Ty..-dostał w klatę

-Ałłaa to bolało

- Ojej przepraszam hahah

- Przeproś!

-Nie!

-Przeproś!

-Nie!

-Już!

-Nie!- i tak się przedrzeźnialiśmy. No i niestety uległam. Musiałam go przeprosić w inny sposób niż chciałam. Taak musiałam go pocałować.

- No i to mi się podoba.

- Nie przyzwyczajaj się.

- Czemu? Ja tak chcę codziennie.

- Hahaha bardzo śmieszne.

- No na prawdę.

- Tak, tak rozumiem.-powiedziałam z ironią.

- Kocham Cię

Wybuchłam śmiechem. 

-Że Ty mnie? Piłeś coś dziś?

- Nic nie piłem. Tak kocham, kocham, kocham Cię

-  Rozumiem, że po tej nocy mnie kochasz, ale nie żartuj.

- Ja nie żartuje. 

Zamurowało mnie to co powiedział Dominik. Nie mogłam uwierzyć w to co usłyszałam.

- Weronika kocham Cię. Proszę daj mi szanse.

- Dominik...

- Proszę. Podobasz mi się już od dawna. Bardzo chciałbym z tobą być. Miało wyjść inaczej niż przez łóżko, chciałem do ciebie przyjść z kwiatami, ale nie udało się. Dobra wyszło jak wyszło trudno się mówi, ale chcę z tobą być...

- Dominik...

- ...chcę się tobą zaopiekować, być najlepszym chłopakiem dla Ciebie. Tylko proszę daj mi szansę.

- Dominik mogę coś w końcu powiedzieć?

- Tak, już, proszę mów.

- Wiesz, że niedawno rzucił mnie chłopak. Nie wiem czy będę umiała jeszcze komuś zaufać. Nie wiem czy będę mogła być z obojętnie jakim chłopakiem.

- Tak rozumiem. Jeśli powiesz 'nie' to nalegać nie będę.

- Ale Ty nie jesteś mi obojętny. Chyba czuję...to samo co Ty.-wyznałam- po dzisiejszej nocy uświadomiłam sobie, że coś do Ciebie czuję.

- To jak? Spróbujemy?

Kiwnęłam głową, że tak.

- Kocham Cię.-powiedział i dał mi buziaka

- Jaaa Ciebieee też?-powiedziałam nie pewnie

- To co sobie moja księżniczka życzy?

- Poproszę tosty zapiekane z serem tak przez 15 minut trzymać w tosterze i do tego sos pomidorowy własnej roboty, a do picia jakiś sok pomarańczowy, najlepiej żeby był bardzo kwaśny.

Spojrzał się na mnie o czym ja mówię.

-Oczywiście żartuję. Wystarczy sam tost bez niczego haha

- Ufff no to dobrze haha

Zjedliśmy śniadanie, a ja się pożegnałam z Dominikiem, bo musiałam lecieć na mecz. On też się śpieszył tylko że na trening. 

_____

szybki spontan ;D jak się podoba? coś muszę zmienić w moim pisaniu? proszę o szczere komentarze;)

4 komentarze i piszę dalej, tak wiem szantaż ale nic na to nie poradzę haha;D

buziaki Moni37 ;**